end of australie en het begin van zuid-oost azie

Aangezien Anouk het initiatief heeft genomen om weer een verhaal te schrijven van onze laatste tocht kan ik niet achter blijven om toch even kort op te schrijven wat we allemaal gedaan hebben sinds ons laatste verhaal dat eindigde in Alice springs. Ook het feit dat het nu midden in de nacht is en we al 2,5 uur stil staan met de bus bij een benzine pomp omdat ze kennelijk hier gewoon even 3 uur pauze houden.
En ik kan dus niet slapen, vandaar deze geheugen training en het weer opnieuw herbeleven van de herinneringen die naar boven gaan schieten terwijl ik onze verdere avonturen van Australië &. Thailand ga opschrijven voor jullie.

Rondom Alice Springs hebben wij 2 dagen genoten van de mooie natuur, super mooie wandelingen gemaakt omringt door canyons. Adembenemende natuur!
Daarna werd het tijd om naar uluru te rijden, dat is nog best even een eindje rijden door de woestijn vanaf Alice Springs. Plaatsje Uluru bestaat niet uit meer dan een resort, camping, shoppingmall, en het national park zelf. Die avond zijn we meteen het park opgegaan om eyers rock te zien bij zonsondergang.
Mooi om de beroemde rots eindelijk in het echt te zien, en ook wel grappig om te zien hoe hij veranderd van kleur naarmate de zon verder zakt. Maar om nou te zeggen Wauw wat een fenomeen... Ik weet het niet haha... De volgende ochtend natuurlijk vroeg op om de beroemde zonsopgang te zien, waren natuurlijk niet de enige. Bussen vol toeristen die ook zo gek zijn om zo vroeg op de staan voor de zonsopgang bij eyers rock. Ik denk dat dat het ook voor mij minder speciaal maakt, maar dat weet je met die toeristische highlights. Na een mooie zonsopgang zijn we dichter naar eyers rock gereden om een gratis tour over de in en outs van deze enorme rots te weten te komen. Tegenwoordig mag je de rots beklimmen maar de aboriginals hebben dat liever niet. Je hoort niet op een heilige rots te klimmen. Ze zijn dan nu ook bezig om het beklimmen van eyers rock te verbieden in de toekomst. Daar ben ik het dan ook helemaal mee eens!

Na uluru werd het tijd om richting Adelaide te rijden en met nog een stop op de grens van het binnenland hadden wij de o zo gevaarlijke outback overleefd met onze "KIK"! Wat een mega ervaring om in zo een verlaten stuk te rijden voor duizenden km.
Eenmaal in adelaide aangekomen moesten we weer even wennen aan het drukke verkeer en het uitzicht van de zee! Eindelijk geen droogte en zand meer maar leek het alsof we door Frankrijk reden met zijn mooie gele en groene heuvels/bergen met daarop de verse stro rollen.
We zijn 2 nachten in Adelaide gebleven want echt boeiend vonden we de stad niet en de tijd tikte, want we wilden tenslotte de Great Ocean Road doen.

De Great Ocean Road, wauw wat een mooie tocht! Langs de krijt rotsen en leuke kust plaatsjes rijden wat je doet denken alsof je je een weg baant door normandie. Onderweg in national parken geslapen waar we onze eerste wilde wombat hadden gespot. Geweldige beesten!
Hoogtepunt van de tocht was toch wel de twaalf apostelen waar er nog maar een aantal van over zijn helaas. Super mooie foto's kunnen maken en genoten van het adembenemende uitzicht!
Na de mooie afsluiter werd het tijd om naar Melbourne te gaan want we moesten de auto de volgende dag inleveren. Onze laatste nacht hebben we heel romantisch doorgebracht op de BP naast de snelweg vlak voor Melbourne.

Eenmaal in Melbourne aangekomen konden we het hostel gelukkig redelijk makkelijk vinden dankzij onze tomtom en werd het tijd om de spullen uit de camper te halen, in het hostel te zetten en om KIK terug te brengen naar het verhuurbedrijf "snik, snik". Op de weg naar het verhuurbedrijf waren we allebei een beetje stil, denkend aan de mooie ritten die we gemaakt hadden van in totaal ruim 13000 KM dwars door 5 delen van Australië. Een rit om nooit te vergeten en een aanrader voor iedereen die wilt reizen door Australie! Na het emotionele inleveren van onze vriend KIK vervolgden we onze weg verder met het openbaar vervoer naar ons hostel waarna het tijd werd om Melbourne te verkennen. Gelukkig waren de formule 1 racen er precies het weekend dat wij er waren. Betere timing kon niet, hostel dubbel zo duur en een stad vol formule 1 gekken gekleed in volledige sponsoroutfitten. Top!!!!!

Gelukkig is Melbourne een super chille, hippe stad. De sfeer die er hangt is heel relaxed en de stad zit vol hipsters haha. We hebben een interessante gratis tour gedaan om wat meer te weten te komen over de plekjes die je als toerist vaak mist omdat je de stad niet kent. De leuke steegjes met cafeetjes en barretjes en de graffiti kunst op de muren van gebouwen. Verder hebben we een ochtend afgesproken met een melbournse die we hadden ontmoet in Paihia (nieuw zeeland), super leuk om iemand dan weer even terug te zien in de stad waar diegene woont . Ook hebben we nog een paar keer wat afgesproken met 3 aardige jongemannen die we hadden ontmoet tijdens de great ocean road. Met een van hen zijn we naar een stand-up comedian show gegaan wat erg gezellig en leuk was. Helaas kregen we niet alle grappen mee, maar mocht de pret niet drukken! Avondje stappen was ook super, namelijk helemaal gratis! Ideaal dat stappen met kerels :)

Toen was onze laatse avond aangebroken in australie, we zijn een hapje gaan eten met een leuke lange jongeman uit Gent, daarna nog even gekletst en toen maar naar bed gegaan omdat we redelijk optijd ons bed uit moesten. Toen gebeurde het, het was vroeg in de ochtend en anouk maakte me wakker en riep " Lotte, we hebben onze vlucht gemist!!" Ik nog heel kalm reageren dat de wekker nog niet gegaan was en dat we niet te laat waren. Nou mooi wel, de moeder van anouk stuurde ons een berichtje dat de vlucht om 2:15 s nachts was en niet in de middag. Wij hebben de am helemaal niet zien staan en gingen ervan uit dat de vlucht in de middag was. Hoe DOM!!! Vloekend en tierend toch maar naar het vliegveld gegaan in de hoop de eerste beste vlucht te kunnen pakken naar Bangkok. Die vluchten bleken heel duur te zijn, en de beste was voor de volgende dag en er werd even een mededeling gedaan dat we persee een ticket uit thailand moesten hebben vanwege het visum. Die goedkope ticket waar we eerder zo blij mee waren hadden we nu kunnen inruilen voor een buissnees class, zoveel geld waren we in totaal extra kwijt! Maarja helaas.... Hier letten we voortaan extra goed op, met name landen die de cijfers boven de 12 niet kennen op de klok.
Na een nachtje in n prima hotel naast het vliegveld te hebben doorgebracht werd het tijd om naar Bangkok te vliegen waar marissa en sara, 2 vriendinnen van anouk op ons stonden te wachten.
Wel jammer om het prachtige Australië achter te laten maar ook wel weer klaar voor een nieuw avontuur.

Hello Bangkok! Na een lange dag kwamen we in de avond na een pittige taxi rit aan in ons hotel. Hele chique bedoening, onze vrienden werden even gebeld en voor we het wisten stonden ze voor ons. Ik kende ze niet zo goed maar het was toch erg leuk om na 4,5 maand bekende te zien. We hadden heerlijk ons eigen appartement met wc en douche, wat een luxe om je badkamer niet te hoeven delen met het hele hostel! Na ons even te hebben opgefrist zijn we Bangkok ingegaan, Sara en marissa hadden al een dag voorsprong dus wisten al waar we wat konden eten en waar de bekende kohsan road was om opzoek te gaan naar goedkope souvenirs. We gingen erheen met de tuc tuc, het vervoermiddel van Thailand. Laten we zeggen in een pittig tempo waren we waar we wezen moesten.
Onderweg keek ik mijn ogen uit, overal kraampjes en troep op de straten. De lucht is ook erg bedrukkend en ik vond het niet chill, je zweet peentjes terwijl je niks doet. De bekende straat was mega druk, overal werd je naar binnengelokt en kwamen de vieze mannetjes met de vraag of je naar de ping pong show wilde en maakte daar een interessant geluidje bij. Nee bedankt, ik wil gewoon eten en rondlopen. Ik moest echt even wennen, wat een cultuurshock en stank op straat. De mensen zijn zo anders in Thailand ze roggelen een end weg, gooien van alles op straat en eten aparte dingen.
We moeten echt even acclimatiseren...
De volgende dag zijn we tempels wezen bezichtigen en wat rondgelopen. Ook kwamen sara en marissa met het masterlijke idee om naar koh tao te gaan om daar onze padi te halen. Dat wilden anouk en ik natuurlijk ook wel! Voor een drol hebben we een heel pakket gekocht voor 4 dagen eiland met transfer, overnachtingen en de duikcursus. Wat een verschil met Australië! Ik dacht hoe eerder we weg kunnen uit bangkok hoe beter!

De volgende avond hadden we de nachtbus en kwamen we ' s ochtends vroeg bij de boot aan. Mooie zonsopgang gezien en van de boot trip genoten. Eenmaal aangekomen op Koh Tao schrok ik van de mensen menigte, jeetje wat was het druk. Lange rijen bij de boot, het was lastig om je er een weg doorheen te vinden. Na even zoeken stapten we in een taxi die ons een paar honderd meter verder op afzette, oke dit hadden we dus wel kunnen lopen. Gelukkig was het gratis :) we kwamen aan bij de duikschool waar we ons moesten melden om vervolgens weer opnieuw in de auto te stappen die ons naar de accommodatie bracht. We stopten bij een mooi hotel met zwembad aan het strand, wat wil een mens nog meer! Schijn bedriegt, het bleek niet de plek te zijn waar wij verbleven en dat was even verderop. Leuke aparte huisjes vlak aan het strand, ik zeg top!! Eindelijk ons hutje op het strand:)
Die middag moesten we meteen aan de slag voor onze padi. We zaten in een klas met Engelsen en nog een andere Nederlandse jongen. We kregen een vragenlijst voor ons die we klassikaal moesten beantwoorden doormiddel van de filmpjes die we te zien kregen. Net alsof je weer op school zit. Aan het einde van de dag werd onze groep in 2en opgesplitst. Wij: "team holland" kregen de duitse Daniel als instructeur. Rustige aardige jongeman die zijn duikcarriere is begonnen in Australië en nu niets liever meer doet. Daarna mochten we onze duikspullen passen en leerden we hoe we ze zelf in en uit elkaar moesten halen. Tot vervelens aan toe, wat n dag om mee te beginnen...
In de avond hebben we heerlijk wat gegeten en gedronken met onze nieuwe teammaat uit zaandelft. Wij maar de denken dat je tussendoor lekker vrije tijd had om op het strand te liggen. Nou mooi niet, hard werken geblazen. De avonden hebben we voor onszelf en voor de rest op een kleine pauze na neemt het de hele dag in beslag.
Dag 2: om 8 uur s'ochtends de 26 vaardigheden leren in het zwembad die je nodig hebt om je onderwater te redden en je te helpen begrijpen hoe de uitrusting werkt. Sommige oefeningen vond ik maar niks, zoals je masker afhalen en daarna weer opdoen. Ik ademende automatisch door mn neus en kreeg allemaal water binnen , a relaxed is dat. Maar niet in paniek raken en vooral niet stoppen met ademen. Net zoals we geleerd hebben, Dont ever hold your breath!! Na flink wat uren in het water doorgebracht te hebben hadden we allemaal de skills onder controle en mochten we weer de schoolbanken in om verder de saaie filmpjes te bekijken. Best vermoeiende dagen.
Dag 3: eindelijk duiken in de zee! We moesten 2 duiken doen en onder water een groot deel van de skills laten zien die we de dag ervoor hadden geoefend in het zwembad. Na die 2 leuke duiken gingen we weer terug met de boot om verder te leren en ons examen te maken.
Gelukkig allemaal geslaagd, heel vreemd als je alleen gelaten wordt in het lokaal en we de test gewoon met zijn allen hebben gemaakt hihi :) en wat we nooit meer vergeten is de bekende slogan: padi is; Meet people, go places and do things. Dat was ook serieus een examenvraag.... Hoog niveau de padi... Anyways, we hadden onze theorie gehaald dus nu nog onze laatste 2 duiken en we zijn open water divers!!
Dag 4: joepie weer duiken!! De 3e duik was een navigatie oefening en de 4e duik was een relax duik. Je voelt je met iedere duik steeds zekerder worden en daardoor kun je ook meer genieten. Het is zo een andere wereld onder water. Alles is zo rustig en gaat zo langzaam aan je voorbij. Na elke duik is het ook weer jammer dat het voorbij is! Na de laatste duik werden we gefeliciteerd op de boot en waren we heuze echte open water divers!! Dat bekent feestje in de avond! Whoop whoop zou willeke gezegd hebben :)
Die avond zijn we met nog wat andere van de duikschool naar het stadje geweest en hebben we een geweldige party avond gehad!
De volgende dag wezen uitbrakken en eindelijk lekker op het strand gelegen en nog wat rondgelopen op Koh Tao en de volgende dag helaas vertrokken. Super relaxed eiland met leuke mensen, love the island life!

Eenmaal laat in Bangkok aangekomen moesten we helaas de volgende morgen afscheid nemen van sara en marissa, die hun weg vervolgden naar Cambodja. Was super gezellig met zn vieren!
Wij vertrokken een dag later naar Chiang Mai en boekten meteen voor de volgende dag een 3 daagse jungle tocht. Die avond leerden we een aantal mensen kennen die meegingen, 2 Zwitserse, Duitser en 2 Amerikaanse jongemannen. Hopelijk wordt het gezellig...
Dag 1: ontmoeting met een engels en een Noors stel die ook met ons op tour gaan. Na een uurtje rijden kwamen we aan in de bergen en liepen we langs een rivier op weg naar de waterval. De waterval was prachtig, de omgeving redelijk, beetje droog en kaal af en toe. Naarmate we verder liepen werd het bos groener. Na een oververhitte wandeling lekker afgekoeld in het ijskoude water van de waterval met gratis dokterfish behandeling. Ideaal! Rondom liepen wat locals rond en zo ook een mevrouw die met een stok op een boomstam aan het slaan was. Ik had geen idee wat ze deed, totdat een van de Amerikanen zei: kijk ze heeft een slang! Ik wist niet hoe snel ik het water in moest om maar bij die slang uit de buurt te blijven, hier was ik dus al bang voor. Iedereen lachte me uit, maar gelukkig was hij dood en hopelijk kom ik geen andere meer tegen! Na het badderen en van de schrik zijn te bekomen liepen we verder de berg omhoog naar het dorp waar we zouden verblijven.
Een longhouse op palen met daaronder een buffel vastgebonden. Heel normaal in Thailand.
Douchen kon onder een slang die op buikhoogte voor ons uit de muur stak, heerlijk koud natuurlijk en de wc was een franse (gat in de grond).
Die avond werd er heerlijk voor ons gekookt en hebben we na een paar biertjes een hilarische avond gehad. Onze guide was net mister Chow van de film " The hangover. Vertelde met een enorme glimlach dat hij alcoholist was en elke dag flink dronk, alleen zijn ogen zeiden wel iets anders...
Na een koude nacht, onder vieze dekens en eigenlijk gewoon op een heel dun matje hadden we opnieuw een prima ontbijt. De groep werd helaas gespitst, en wij gingen met 3 andere jongens verder. Hele dag gelopen door de bergen, flink zweten zo in de hitte. Na de lunch konden we even afkoelen in een klein beekje en gingen we op pad naar onze slaapplek. Na 6 uur gelopen te hebben kwamen we bij een rivier aan met een aantal kleine hutjes. Als echte locals wasten we onze kleding en onszelf in de rivier, heerlijk verfrissend! Daarna een geweldig lekkere curry gegeten en vroeg naar bed gegaan, best vermoeiend de hele dag wandelen door de bergen.
De laatste dag werd het tijd voor de olifanten rit en bamboo raften. Na een uurtje lopen, waarin ik toch een slang tegenkwam die bijna uithaalde naar de gids kwamen we aan bij de olifanten. Toch wel een zielig gezicht, allemaal een mandje op hun rug waar wij in passen en lopen maar. Wij hadden voor onze olifant een zakje met bananen en suikerriet gekocht en dat had mevrouw natuurlijk door. Ze stopte de hele tijd en kwam weer met haar slurf richting ons om de banen en riet in ontvangst te nemen. De man die bij haar hoorde liet ons halverwege de rit gewoon alleen en ging zelf even chillen in een hangmat. Heel normaal toch?! Anouk en ik vonden het alleen niet zo chill, ze stopten vlak bij een afgrond en ging even op d'r gemakje eten.. Geef mij cronin maar, bij haar heb ik het idee dat ik nog de controle heb maar bij olifanten.... Nope. Gelukkig kwam een andere man die ons onder zijn hoede nam en madam liep weer verder. We vervolgenden onze weg door een rivier en door stallen van de olifanten. Daar stonden 3 olifanten aan hele korte kettingen en een klein baby olifantje. Ik weet wel dat ik deze industrie niet meer sponsor, ik vond het een heel zielig gezicht.
Na het olifanthobbelen gingen we bamboo raften, bij het woord raften denken wij vaak dat het er ruig aan toegaat. Dit was dus heerlijk relaxed over de rivier drijven op dikke bamboo balken. We kwamen langs eettentjes aan het water vol met locals en wij blanke westerse mensen waren natuurlijk een attractie op zich. Veel foto's werden er van ons gemaakt en natuurlijk zwaaien naar ons is heel cool ^_^ hihi.
Na de heerlijke ontspannen tocht werden we afgezet bij ons hostel en zijn we met de 2 Amerikanen die met ons mee waren een hapje gaan eten en daarna wezen stappen in het bruisende Chiang mai. Geweldige avond gehad, we kwamen de rest van de groep ook tegen en hebben heerlijk op Thaise rock gedanst.
Helaas de volgende dag afscheid genomen van iedereen en vertrokken we naar laos met de slowboat.
Eerst werden we met een minibus naar de grens gebracht waar volgens de man waar we de reis hadden geboekt een mooi hotel stond. Nou ik zag hem niet, vreselijk oude kamer, harde bedden, kleine half kapotte badkamer en ons geweldig avond eten en ontbijt bestonden uit een kommetje rijst en noodle soup... Jammie. Sommige Thaise mensen blijven niet te vertrouwen.
Bij de slowboat aangekomen zaten we in een lange smalle boot met allemaal autostoelen erin zonder beenruimte. Gelukkig was dat maar voor 7 uur :) weet niet hoe we die uren door zijn gekomen maar was ons gelukt, uitzicht was ook wel erg mooi. Die avond kwamen we aan in Laos en daar kwamen we willeke tegen. We dachten al dat ze Nederlands was en zat bij een nogal luidruchtige groep. Ze vroeg waar wij verbleven en of ze met ons mee mocht. Maar natuurlijk, hoe meer zielen hoe meer vreugd. En vanaf dat moment zijn we niet meer van haar afgekomen ;) de volgende dag was nog een dag op de boot voor we eindelijk in luang prabang aankwamen. Vanaf dat moment zijn we tot aan Vietnam samen wezen reizen. Willeke had wel zin om verhalen te schrijven die we hadden meegemaakt en heeft die dan ook gepost op haar waar ben jij.nu. Ik zal die linken ook even op onze site zetten zodat jullie die kunnen lezen.

Ik hoop dat jullie weer hebben genoten van dit beknopte verhaal en we zullen van China wat beter op gaan schrijven wat we allemaal doen en dan voor jullie het weten zijn we weer terug!!

Liefs Anouk & Lotte