Dunedin en Queenstown

Hier weer even een update van onze avonturen na Christchurch! We zijn de bus ingestapt zoals anouk al vertelde met als eindbestemming Dunedin, een studentenstad met schotse invloeden. De weg er naar toe duurde lang maar was super mooi, het landschap is zo divers hier. Het ene moment rij je door de heuvelachtige weides die vervolgens voor rotsachtige bergen plaatsmaken en mooie zeezichten. Als je dan de Creedence op je ipod luistert ben je helemaal in je eigen wereld, puur genieten! ( alleen ik luister daarna , anouk is meer fan van beyonce;) ) Maar goed, onderweg kom je schapen, koeien en herten tegen maar het meer en deel is schaap, en dan bedoel ik ook echt heul veul schapen in een weide :P misschien zijn we daarom zo vaak tussendoor in slaap gevallen, of zal het zo zijn omdat het toch dik 6 uur rijden is.. Zo bedacht ik me toen we langs een weide vol schattige kalfjes reden waarom wij Hollanders ze in een hok stoppen terwijl je ze net als hier in NZ toch ook lekker het land op kan gooien! Eenmaal in Dunedin aangekomen waar het helaas bewolkt en regenachtig was, waren we vergeten te vragen waar we t beste uit konden stappen, bleek dus niet de eind halte te zijn maar een halte ervoor die ook een stuk hoger en dichterbij ons hostel lag dan de eindhalte in de haven. Gelukkig was t een aardige bus chauffeur en bracht hij ons iets dichter bij t hostel, scheelde ons weer 5 minuten lopen. Na een kleine klim omhoog kwamen we aan in kiwisnest, ons hostel voor de komende 2 nachten. De eigenaar ( beetje typische vent, wie kijkt er nou staand tv ?! ) maakte zich al zorgen dat we zo laat waren omdat ik zei dat we er misschien wel een uur eerder konden zijn. Maar no worries zoals ze hier zeggen dus ingecheckt zonder problemen en in een sneltrein vaart een rondleiding door het engels ingericht achtige hostel gekregen. Daarna gedoucht en even de stad in gelopen om wat te eten, eenmaal in bed kwam de andere gast op de kamer binnen en stelde zich netjes voor: Willem uit Etten-Leur, hoe leuk een Nederlander op de kamer, dat dacht hij ook denk ik want wij waren de enige nederlanders waar die tot nog toe mee op een kamer had geslapen. Met name anouk en Willem hebben heel de avond zitten kletsen over z'n avonturen en super leuk om te horen, terwijl ik een poging waagde om in m'n dagboek te schrijven. Volgende ochtend vroeg hij ons om samen door Dunedin te lopen en dat leek ons ook gezellig. Aan de eigenaar gevraagd wat de highlights waren en een kaart meegekregen en op door Dunedin! Eerst richting de steilste straat ter wereld, anouk half voorop met de kaart en dat ging toch niet helemaal goed he anouk, ach goed voor de lichamen om iets verder lopen dan nodig is haha. Eenmaal bij Baldwin street aangekomen keken wij onze ogen uit! Ik heel eigenwijs maar denken dat ik wel eens steilere straten had gezien.. Nou deze is echt steil! De foto sprak voor zich! Een van onze trouwe bloglezers vroeg zelfs van wie die andere voeten waren op de muur, nou die muur was dus geen muur maar een straat en die andere voeten waren van Willem ;) flinke beproeving om daar op de komen en om dan ook nog eens te worden ingehaald door de mailmen die minstens 60 is met dunnen benen en een flinke tas met post is erg beschamend haha.. Ons in ieder geval enorm vermaakt die dag en veel mooie oude gebouwen en kerkjes gezien die gebouwd zijn in engelse/schotse stijl een prachtig gezicht zo in het heuvelachtige stadje Dunedin. Het centrum is gezellig met veel winkels en wat pubs en restaurantjes. Na heel de dag rondgelopen te hebben, zijn we een pizza gaan eten en daarna in een Ierse pub beland. Daar lekker naast het haardvuur een paar biertjes gedronken, goede afsluiter van een gezellige dag. Volgende dag tassen ingepakt, samen pancakes gemaakt en heeft Willem ons afgezet bij de haven om onze volgende bus naar queenstown te pakken. Jammer om door te gaan want Dunedin is en stadje met een leuke en goede sfeer, en het was gezellig met onze Brabantse bierdrinker;) Maar we willen een hoop zien dus dan moet je offers leveren, dus hup die bus in en op weg naar Queenstown the party en thrillseeker plek van NZ. We hadden geen hostel geboekt dus zijn bij aankomst meteen naar de info balie gegaan en een plattegrond gekregen met een lijst van alle hostels en daar viel meteen ons oog op de haka lodge, daar sliepen we ook in christchurch en dat beviel prima. Gelukkig niet ver van het centrum en er was nog plek, lucky us! Hele kleine kamer maar een handige lade onder je bed die op slot kan en waar je backpack en waardevolle spullen in kunnen, dus Ruben heb jouw slotje gebruikt ;) Na het settelen boodschappen gedaan, biertje in het zonnetje gedronken en pasta gekookt. Volgende dag konden we eindelijk onze korte broeken en bikini aan en hebben we lekker van t zonnetje genoten in t park echt heerlijk! Queentown centrum bekeken en onze pasta van de vorige dag gegeten :) Na het eten even het park ingelopen die als een schiereiland naast Queenstown ligt en daar de zonsondergang bekeken, een woord BEAUTIFUL!!! Volgende dag wilden we sportief als we zijn (aaahumm) mountainbiken in de bergen of zo iets dergelijks. De huurder raadde ons aan een route genaamd de Queentown trail te doen die langs een deel van t meer ligt en dan na een uur of wat om te keren en dan weer terug naar Queenstown wat ongeveer 2 uur zou duren. Waren we het mee eens want het was best heftig om de bergen echt in te gaan en daar te gaan mountainbiken, we willen immers zonder gebroken ledematen onze tocht vervolgen. Onderweg waren we zo lekker aan t fietsen en kwamen we een splitsing van 2 routes tegen, de een was de korte langs het meer die wij aan het volgen waren en de ander ging richting Arrowtown wat nog 19 km fietsen was. Daar wilde ik sowieso wel naartoe dus de keuze was snel gemaakt, daar kwam de echte Singor even in mij naar boven haha, gelukkig is anouk ook een avonturier;) Ook vonden we het jammer om maar een korte tocht te doen want fietsen in die prachtige omgeving is echt een aanrader! Onderweg enorm veel mooie natuur gezien, we bleven elkaar maar zeggen hoe gaaf het was. Wilde overal wel foto's van maken. Al was het ook soms wel even afgezien, het is niet net als Nederland lekker vlak en het zadel was ook niet comfortabel! We snappen ook echt niet hoe die wielrenners uren op zo'n zadel kunnen zitten! Respect hoor, maar de mooie omgeving verzachte de pijn. Na 4 uur fietsen kwamen we in Arrowtown aan met moeie benen, vonden onze rust in het reservaat waar de overblijfselen van de chinese goudzoekers kolonie zich bevinden die rond 1850 daar heen gingen om goud te zoeken. Daar even in hun kleine woningen rondgekeken, gekletst met een man van het noordereiland over van alles en nog wat en in het pittoreske stadje zelf rondgelopen. Toen vonden we het wel mooi geweest en de fiets taxi besteld om ons op te halen en naar Queenstown te brengen. Ik hoor jullie denken wat een watjes, niet eens zelf terug fietsen, nou we moesten de fietsen voor 6 uur inleveren en het was al half 3 dus dat zouden we nooit redden! Okey en we waren moe... die avond lekker gegeten bij de thai en een film met wat andere gasten in het hostel gekeken. Wat ons trouwens wel erg opviel is dat er in dit hostel weinig wordt gesproken door de meeste tegen ons en zowel andere gasten onderling, heel typisch.... Die dvd avond met gezelligheid van andere was bijna zeldzaam tijdens ons verblijf in Queenstown. Volgende dag uitgeslapen, onze kleding gewassen en in de gondel gestapt de Ben Lomond op om Queenstown van boven te bekijken. Op de top kan je de luge pakken, een rodelbaan en van het uitzicht genieten. Rodelen was leuk en het uitzicht was heel wijds en mooi, gelukkig redelijk helder dus konden het een en ander wel zien liggen rondom Queenstown. Die avond zijn we vroeg naar bed gegaan omdat we de volgende ochtend vroeg naar Milford Sound gingen met de bus. Uit eindelijk toch maar voor een dagtrip gekozen omdat de weersvoorspellingen niet geweldig waren dus onze kajak plannen hadden plaatsgemaakt voor een tocht op een kleine cruise boot. De bustocht zelf was al geweldig, je merkt dat je hoger de bergen in komt en dat planten en bomen langzaam veranderen en bedekt raken door mos. Je krijgt het gevoel alsof je door het tropisch regenwoud rijd, overal watervallen en tropische planten. Het weer werd wel helaas slechter waar ik al bang voor was.mBij milford sound aangekomen regende het en hing er rondom de fjorden wolken. Heel jammer maar we zaten lekker warm binnen met een kop thee en koffie en konden zo droog genieten van de watervallen, enorm hoge fjorden en de pinguïns en zeehonden die lekker op de rotsen aan het chillen waren. We zijn een stukje de Tasmaanse zee opgevaren en toen weer omgekeerd om weer richting haven te varen. Doordat we op een kleine boot zaten konden we dicht langs de fjorden en merk je goed hoe kolossaal ze zijn, ik vond het wel erg lijken op akaroa. Maar ondanks het weer hebben we echt genoten, al was het denk ik een stuk mooier geweest als die laaghangende wolken er niet waren. Maar we zijn er geweest! Kunnen we die ook van onze bucketlist afstrepen ;) Terug in Queenstown hebben we de beroemde Fergburger gegeten aan het water, beetje hetzelfde concept als de burgermeester erg lekker en erg veel haha. Terug in het hostel vroeg de eigenaar of ik ene bruno kende want die zat op ons te wachten, na even denken ging er wel een belletje rinkelen. De vorige avond spraken we een jongen uit ons hostel en die vroeg wat we gingen doen als we terug kwamen van milford sound. Wij zeiden nog geen idee te hebben, sowieso een fergburger eten en dan waarschijnlijk naar bed en slapen als een blok. Hij vroeg of we wat wilde drinken en zat te grappen over dat hij wel in de rij zou staan om een burger voor ons te bestellen als wij weer bijna terug zouden zijn uit milford sound, het is echt een populaire burgertent met rijen tot op de straat! Wij grapten mee en zeiden dat we het wel zouden aanzien. Kennelijk had hij het anders begrepen want hij was een soort van op ons aan het wachten. We voelden ons erg schuldig en hebben nummers uitgewisseld en zouden smsen als we gedoucht hadden. Na ons aangekleed en "opgetut" te hebben stuurden we met frisse tegenzin een sms omdat we ons een beetje schuldig vonden en wie weet word het hartstikke leuk ondanks de vermoeidheid en de wallen tot mn kin... Geen reactie, zo erg vond hij het kennelijk niet dus wij toch maar ons bedje ingekropen, stiekum heel blij want het is best vermoeiend al dat reizen hihi:). En aangezien we de volgende dag weer vroeg op moesten voor de bus naar fox glacier vonden we het wel prima zo! Nou ik hou er maar eens mee op, tot dusver onze tocht door het zuidereiland! Hoop dat jullie het niet te langdradig vonden, maar je wordt zo enthousiast als je eenmaal aan het schrijven bent! Tot snel! Liefs ons